ជាទូទៅ ក្នុងការលក់ អ្នកទិញតែងតែចង់បានថោក ហើយអ្នកលក់តែងតែចង់ចំណេញ ខណៈអ្នកទិញខ្លះតថ្លៃផង ទម្លាក់តម្លៃផង បើមិនត្រូវចិត្តគាត់ អាងអីអាងដើរចេញ ធ្វើឱ្យអ្នកលក់មួយចំនួនក្រពុលមុខ ពិបាកសម្រេចចិត្ត បើមិនលក់ឱ្យ ខ្លាចបាត់ម៉ូយ ហើយគិតថា ចំណេញតិច ប្រសើរជាងអត់សោះ ក៏បង្ខំចិត្តលក់ ទាំងចិត្តមិនចង់។
ទាក់ទងទៅនឹងបញ្ហានេះ ថ្ងៃនេះ Business Cambodia សូមលើកយកចំណុចធំៗចំនួនពីរ ដោយផ្អែកលើបទពិសោធន៍នៃការជួបជាមួយម្ចាស់អាជីវកម្មជាច្រើននាពេលកន្លងមក ដើម្បីចែកជូនដល់បងប្អូនទាំងអស់គ្នា បើភ្ញៀវអាងតថ្លៃ ដូច្នេះយើងជាអ្នកលក់អាងមានអាវុ.ធទិព្វដើម្បីទប់។ ដោយក្នុងនោះរួមមាន៖
ភ្ញៀវតថ្លៃចូលចិត្តតថ្លៃ
១. មិនចុះតម្លៃតែមានរបស់ថែម៖ មិនបញ្ចុះតម្លៃ តែមានរបស់ថែម។ ជាការពិតណាស់អ្នកទិញតែងតែចង់បានតម្លៃធូរថោក បើយើងមិនចុះឱ្យគាត់ គឺពួកគាត់មិនទិញ ដូច្នេះហើយ យើងជាអ្នកលក់ត្រូវចេះនិយាយជាមួយភ្ញៀវ ឬមានអ្វីដើម្បីស៊ីសងជាមួយការបញ្ចុះតម្លៃបាន។
ឧទាហរណ៍ថា អ្នកលក់ស្បែកជើងមួយគូរតម្លៃ ៥០ដុល្លារ ប៉ុន្តែអតិថិជនសុំត្រឹម ៤០ដុល្លារ ដែលតម្លៃនេះធ្វើឱ្យយើងចំណេញតិចមែនទែនដែលមិនអាចចុះបានទេ ដូច្នេះហើយអ្នកត្រូវតែតបគាត់វិញថា “បងតម្លៃនេះ ខ្ញុំលក់មិនកើតទេ ព្រោះយកមកតម្លៃគឺថ្លៃស្រាប់ហើយ តែបើបងទិញ ខ្ញុំហ្រ្វីខ្សែស្បែកជើងឱ្យបងវិញ”។
ត្រឡប់មកវិញមូលហេតុដែលយើងហ្រ្វីជូនគាត់ យើងមិនត្រឹមតែធ្វើឱ្យគាត់អស់ចិត្ត ហើយសប្បាយចិត្តនោះទេ ប៉ុន្តែវាថែមទាំងអាចឱ្យគាត់យល់ឃើញថា ទំនិញរបស់យើង មានតម្លៃថ្លៃពិតៗ មិនមែនតម្លៃតាមតែមាត់អ្នកលក់ថានោះទេ។ ដូច្នេះហើយ ជាលទ្ធិផល យើងមិនត្រឹមតែអាចបិទជាលក់បានននោះទេ អ្វីដែលពិសេសនោះអ្នកទិញបានទទួលស្គាល់ថា គុណភាពផលិតផលរបស់យើងគឺល្អពិតៗ មិនមែនយកចូលថោក ហើយលក់ថ្លៃទេ។
២. កំណត់ចំនួនដែលអាចបញ្ចុះតម្លៃបាន៖ ស្រដៀងទៅនឹង ចំណុចទីមួយដែរ ឧទាហរណ៍ថា អ្នកលក់ស្បែកជើងតម្លៃ៥០ដុល្លារដដែរ ភ្ញៀវតសុំចុះត្រឹម៤០ដុល្លារដដែរ ដូច្នេះហើយអ្នកលក់គ្រប់រូប ត្រូវចេះសង្កេតមើលអតិថិជន ថាតើពួកគាត់មានចិត្តស្រឡាញ់ ឬចាប់ចិត្តលើគូផ្សេងទៀតឬក៏អត់ បើគាត់ពេញចិត្តដែរ អ្នកអាចនិយាយថា៖
“តម្លៃ ៤០ដុល្លារ លក់មិនបានទេបង ព្រោះយកចូលមួយគូរជិត៤៥ដុល្លារ ហើយ ពោលគឺ១គូចំណេញតិចតួចមែនទែន ហើយមិនទាន់គិតថ្លៃដឹកទៀត តែបើបងយកពីរគូរ ខ្ញុំគិតតម្លៃ៩០ដុល្លារឱ្យ ដែលតម្លៃនេះ ខ្ញុំមិនដែលលក់ពីមុនមកទេ”។ ដូច្នេះ អ្នកទិញគិតថា ទំនិញនាំចូលយើងពិតជាមានតម្លៃថ្លៃមែន ហើយបើគាត់រៀងស្រលាញ់គូមួយទៀតដែរ នោះគាត់នឹងធ្វើការទិញ ម្ល៉ោះហើយយើងអាចបិទការលក់ម្តងដល់ទៅ២គូ ស្បែកជើងក៏លក់ដាច់ ម៉ូយក៏បាន៕
