ភាពជាអ្នកដឹកនាំគឺជាភាពគំរូលើ​​ ភាសានិយាយ ភាសាកាយវិការ និងភាសាទង្វើ ដែលបានដើរតួនាទយ៉ាងធំលើរបៀបធ្វើការនិងការយល់ព្រមគោរពដើរតាម​ពីសំណាក់ក្រុមការងារ។

ក្នុងនោះភាសាកាយវិការគឺជាទំនាក់ទំនងមួយដែលអ្នកដឹកនាំធ្វើសម្រាប់បង្ហាញខ្លូននៅកន្លែងធ្វើការ ហេតុនេះក៏មានកាយវិការសំខាន់ចំនួន៣ ដែលអ្នកដឹកនាំពុំគួរធ្វើនៅកន្លែងការងារ បើមិនចង់ឱ្យមើលទៅ គ្មានវិជ្ជាជីវៈ (Unprofessional) ។

១.​ និយាយលឿនតែមិនច្បាស់៖ ទម្លាប់និយាយលឿននិងមិនច្បាស់លាស់ពីគោលបំណង អាចត្រូវបានគេយល់ថាគ្មានវិជ្ជាជីវៈ និងបង្អាក់ឥទ្ធិពលរបស់អ្នកដឹកនាំឥទ្ធិពល ក្នុងការចេញបទបញ្ជាជាដើម។ កាយវិការនេះអាចធ្វើឱ្យអ្នកដ៏ទៃពិបាកយល់ពីសារដែលអ្នកដឹកនាំម្នាក់ ចង់និយាយប្រាប់ ហើយធ្វើឱ្យការអនុវត្តការងារជាក់ស្តែងមានកំហុស។

២. ភ្នែករេចុះរេឡើង៖​ ការធ្វើភ្នែករេចុះរេឡើងនៅពេលនិយាយអាចត្រូវបានគេយល់ថា គ្មានវិជ្ជាជីវៈ អ្នកដឹកនាំកំពុងមានភាពភ័យព្រួយ ឬខ្វះទំនុកចិត្ត និងមានការសម្រេចចិត្តមិនដាច់ស្រេច។ ម្យ៉ាងវិញទៀតទម្លាប់ក្រឡេកចុះឡើងអំឡុងពេលសន្ទនា អាចធ្វើឱ្យអ្នកមើលទៅដូចជាខ្សោយជំនាញស្តាប់ និងកំពុងមិនចាប់អារម្មណ៍ឬមិនស្មោះត្រង់នឹងដៃគូសន្ទនា។

៣. របៀបបញ្ចេញប្រតិកម្ម៖  ទម្លាប់ដែលមិនមានវិជ្ជាជីវៈក្នុងភាពជាអ្នកដឹកនាំអាចបង្ហាញឱ្យឃើញតាមរយៈការបញ្ចេញប្រតិកម្មរបស់អ្នកដឹកនាំ ដូចជាការនិយាយ កាយវិការ និងការសម្រេចចិត្តនេះឯង។ ដូច្នេះការបញ្ចេញប្រតិកម្មចំពោះការប្រាស្រ័យទាក់ទងដោយភាពអវិជ្ជមាននិងមិនទទួលខុសត្រូវគឺ អាចជះឥទ្ធិពលអវិជ្ជមានដល់សីលធម៌ការងារ ផលិតភាពក្រុម និងដំណើរការរបស់ស្ថាប័នទាំងមូលតែម្តង។

ជាការពិតណាស់កាយវិការនឹងអាចកំណត់ពីរបៀបដែលអ្នកដទៃមើលឃើញអ្នក និងសូម្បីតែរបៀបដែលអ្នកមើលមកកាន់ឃើញខ្លួនឯង។ បើតាមអ្នកចិត្តសាស្រ្តសង្គម Amy Cuddy បានបង្ហាញនៅក្នុងកម្មវិធីនិយាយជាសាធារណៈ TED TALK ដូច្នេះថាអាប្បកិរិយាឬកាយវិការវិជ្ជាមានគឺថាមពល សម្រាប់ផ្លាស់ប្តូរកម្រិតអ័រម៉ូន Testosterone និង Cortisol ក្នុងខួរក្បាលរបស់មនុស្សដើម្បីបង្កើនទំនុកចិត្តនិងឱកាសជោគជ័យខ្ពស់ជាងធម្មតា៕

អត្ថបទដោយ៖ ពីង ជូអេង​