ការលក់ចៀសមិនផុតទេពីពាក្យ “អត់ទេបង ខ្ញុំគ្រាន់តែដើរមើលសិន” ខណៈការឆ្លើយតបបែបនេះយើងអាចសម្គាល់ឃើញថាពី៧០ទៅ៨០ភាគរយគឺភ្ញៀវដើរចេញទៅវិញទាំងដៃទទេ។ ទាក់ទងនឹងបញ្ហានេះ ថ្ងៃនេះ Business Cambodia សូមលើកយកដំណោះស្រាយធំៗ៣ មិនត្រឹមតែធ្វើឱ្យអតិថិជនសប្បាយចិត្តទិញប៉ុណ្ណោះទេ ថែមទាំងចងចាំយើងទៀតផង។ ដោយក្នុងនោះរួមមាន៖
១.មិនផ្តល់សម្ពាធដល់អ្នកទិញ៖
ជាការពិតណាស់អ្នកលក់ភាគច្រើនតែងតែផ្តល់សម្ពាធដល់អ្នកទិញ សួរភ្ញៀវតាំងពីឈៀនជើងចូលហាងរហូតចូលទៅក្នុងហាង បងទិញអ្វីដែរ? បងចង់បានអាមួយណា? បងពេញចិត្តអត់? ដោយការតាមសួរបែបនេះវាធ្វើឱ្យអតិថិជនមានរម្មណ៍ធុញ និងរំខាន ពោលដើរមើលទាំងគ្មានសេរីភាព។
អ្នកត្រូវចាំថា ភ្ញៀវដែលចូលក្នុងហាងរបស់យើងជាទូទៅ គាត់មានតម្រូវការហើយទើបគាត់ចូល ហើយគាត់ក៏មិនមែនអត់លុយដែរ ដូច្នេះហើយអ្នកលក់ពូកែរគ្រាន់តែអោនលំទោនញញឹមស្វាគមន៍ភ្ញៀវ ហើយអនុញ្ញាតឱ្យភ្ញៀវដើររើសដោយសេរីភាព។ ប៉ុន្តែចង់បញ្ជាក់ត្រង់ចំណុចនេះបន្ថែមទៀតថា មិនតាមភ្ញៀវ តែក៏មិនទុកភ្ញៀវចោលដែរ ពោលយើងត្រូវលួចមើលគាត់ពីចម្ងាយ ដើម្បីចាំជួយគាត់ពេលដែលគាត់ត្រូវការជំនួយ។
២. តាំងនាមជាដៃគូពិភាក្សា៖
ពេលដែលភ្ញៀវត្រូវការជំនួយ មានន័យថាគាត់មានរឿងឱ្យយើងជួយដូច្នេះយើងក៏ត្រូវតាំងខ្លួនជាអ្នកជួយដែល ពោលគឺមិនមែនតាំងជាអ្នកលក់។ ឧទាហរណ៍ថា ភ្ញៀវចង់ទិញស្បែកជើងមួយគូឱ្យមនុស្សជាទីស្រលាញ់របស់គាត់ ដូច្នេះអ្នកត្រូវសួរភ្ញៀវវិញថា តើគាត់ចង់ផ្តល់ជូនឱ្យមនុស្សវ័យណា? ប្រុសឬស្រី? ទំហំជើងប៉ុន្មានដែរ?
ដូច្នេះនៅពេលដែលអ្នកដឹងទិន្នន័យអស់ហើយ អ្នកអាចណែនាំគាត់ទៅម៉ូតជាច្រើនដើម្បីឱ្យគាត់ងាយស្រួលជ្រើស។ ដោយការធ្វើបែបនេះភ្ញៀវមិនត្រឹមតែសប្បាយចិត្តទេ ថែមទាំងមានអារម្មណ៍ថាយើងជាមិត្តដែលអាចពិភាក្សាគ្នាបានទៀត។
៣. ចេះស្របតាមភ្ញៀវ៖
អ្នកលក់ហាមដាច់ខាតបង្ហាញនៅកាយវិការឱ្យអតិថិជនយល់ថាយើងកំពុងបង្ខំពួកគាត់ឱ្យទិញ។ ជាការពិតណាស់ដើម្បីចង់លក់ឱ្យដាច់ អ្នកលក់មួយចំនួនព្យាយាមលើកផលិតផលខ្លួនឯងរហូតធ្វើឱ្យភ្ញៀវមានអារម្មណ៍មិនសូវស្រួល ហើយមិនហ៊ានទិញ។
យើងសូមលើកឧទាហរណ៍មួយថា ភ្ញៀវថាចាំចង់ពិភាក្សាជាមួយភរិយាសិន ដូច្នេះអ្នកត្រូវស្របភ្ញៀវ ចៀសវៀងចង់តែលក់ ដោយយើងអាចអាចនិយាយថា ត្រឹមត្រូវណាស់បងផលិតផលបែបនេះ គួរតែសួរគាត់សិនហើយ តែបើបងស្រលាញ់ចាំខ្ញុំទុកឱ្យ ហើយបងចាំទំនាក់ទំនងខ្ញុំមកតាមក្រោយក៏បាន។
ពិតណាស់បើភ្ញៀវមិនទិញលើកនេះ ក៏លើកក្រោយគាត់មកទៀតដែរ ព្រោះគាត់មានសន្តិភាពក្នុងការទិញ ហើយនឹងមានអារម្មណ៍ថាមិនខ្លាចនឹងសួរពត៌មានពីយើង។