ក្នុងអំឡុងឆ្នាំ១៩៧០ ការងារដ៏ពេញនិយមនិងមើលទៅឡូយបំផុតមួយនៅសហរដ្ឋអាមេរិក គឺធ្វើជាអ្នកចម្អិនប៊ឺហ្គរនៅ Mcdonald’s។ ជាក់ស្តែងតាមបទពិសោធន៍របស់លោក Paul Hendel ជាបុគ្គលិកចាស់វស្សានិងធ្វើការងារនៅហាងអាហារលំដាប់ពិភពលោកមួយនេះតាំងពីអាយុ១៦ឆ្នាំរហូតដល់លោកមានអាយុ៦៦ឆ្នាំ តាំងពីស៊ីប្រាក់ម៉ោងក្នុង១ម៉ោងបាន១.៨៥$ បានប្រាប់ថាព្រោះរឿង២នេះ ធ្វើឱ្យលោកធ្វើការដោយមិនចង់គិតគូពីរឿងចូលនិវតន្ត៍នោះទេ៖
១. ជម្រើស២ពីឪពុក
ធ្វើការនៅ Mcdonald’s បាន២ឆ្នាំហៀបនឹងលាឈប់ទៅហើយលោកក៏ត្រូវបានថៅកែឱ្យឡើងតំណែង នៅMcDonald’s ដែលកំពុងបើកទីតាំងថ្មី ហើយត្រូវការជំនួយការអ្នកគ្រប់គ្រងយ៉ាងខ្លាំង។ ក្នុងរយៈពេល៣ឆ្នាំបន្ទាប់ លោកត្រូវបានតែងតាំងជាអ្នកគ្រប់គ្រងទូទៅ។
នៅឆ្នាំ ១៩៨០ នៅពេលដែលគាត់បានបញ្ចប់ការសិក្សានៅមហាវិទ្យាល័យគាត់មានជម្រើស២ ថាតើគាត់គួរតែចូលរួមជាមួយប៉ារបស់គាត់នៅ Wall Street ជាកន្លែងដែលគាត់អាចរកលុយបានច្រើន ឬបន្តធ្វើការនៅ McDonald’s ក្នុងការងារដែលគាត់ពូកែ និងពេញចិត្ត?
លោក Paul ក៏បានឆ្លើយជាមួយសំណួរឪពុកថាលោកពិតជាស្រឡាញ់នូវការងារដែលលោកធ្វើនៅ Mcdonald’s ដែលវាជាការងារដែលលោកពូកែស្រាប់ ហើយលោកយល់ថាវាមិនមែនជាការងារដែលទទួលបានប្រាក់ខែរាល់សប្ដាហ៍នោះទេ តែវាជាគុណតម្លៃដែលខ្ញុំមើលឃើញលើសពីតំណែងតួនាទីនិងប្រាក់ខែនៅក្នុងក្រុមហ៊ុន តែលោកគិតថាលោកនឹងអាចក្លាយជាដៃគូសហការជាមួយអាជីវកម្មបែបហ្វ្រេនឆាយរបស់ Mcdonald’s ថែមទៀត។
២. មិនចង់មានពាក្យចូលនិវត្តន៍ ជាប់ឈ្មោះរបស់ខ្លួន
ពេលធ្វើការនៅ McDonald’s ជាពេលដែលធ្វើឱ្យ Paul រំជើបរំជួលជាខ្លាំងនៅវ័យ២០ឆ្នាំ ពោលគឺ McDonald’s តែងផ្តល់ឱកាសឱ្យបុគ្គលិក ដើម្បីក្លាយជាម្ចាស់/ប្រតិបត្តិករ ត្រួតពិនិត្យប្រតិបត្តិការប្រចាំថ្ងៃរបស់ភោជនីយដ្ឋាន និងគ្រប់គ្រងបុគ្គលិករបស់គាត់ផ្ទាល់។ ម្ចាស់/ប្រតិបត្តិករនៅ McDonald’s រកបានរហូតដល់៤០ម៉ឺនដុល្លារក្នុងមួយឆ្នាំ ដែលនេះប្រៀបដូចជាដៃគូសហការរកស៊ីជាមួយ McDonald’sយ៉ាងអ៊ឹចឹងដែរ។
បុរសវ័យ៦៦ឆ្នាំរូបនេះបានឱ្យដឹងថា ឱកាសដែល McDonald’s ផ្តល់ជូនពិតជាគ្មានដែនកំណត់ទេ។លោកបានបន្ថែមថាខ្លួនបានធ្វើការជាមួយមនុស្សដែលចាប់ផ្តើមជាបុគ្គលិក ជាអ្នកគ្រប់គ្រង បន្ទាប់មកបានដំឡើងឋានៈទៅជាម្ចាស់/ប្រតិបត្តិករក្នុងរយៈពេលពីរបីឆ្នាំ”។
បន្ថែមពីនេះលោកបានគូសបញ្ជាក់ថា “ខ្ញុំចង់មានភាពបត់បែននៅកន្លែងធ្វើការ ដូច្នេះខ្ញុំមានពេលច្រើនសម្រាប់កីឡាវាយកូនហ្គោល ចេញទៅក្រៅនៅលើទូក និងចំណាយពេលជាមួយគ្រួសាររបស់ខ្ញុំ តែខ្ញុំមិនចង់មានពាក្យ “ចូលនិវត្តន៍” នៅជាប់នឹងឈ្មោះរបស់ខ្ញុំទេ ព្រោះថាការងារខ្លះមិនបាច់ចូលនិវត្តន៍ ក៏យើងអាចរីករាយនឹងធ្វើដែរ ព្រោះយើងស្រឡាញ់នឹងពេញចិត្តការងារមួយនោះ”៕
អត្ថបទដោយ៖ ពីង ជូអេង
