អ្នកស្រីវេជ្ជបណ្ឌិត Tovah Klein អ្នកជំនាញចិត្តសាស្រ្តកុមារ ជាអ្នកនិពន្ធ និងជានាយកមជ្ឈមណ្ឌល Barnard College Center for Toddler Development បានឱ្យលើកឡើងថា គ្មានឪពុកម្តាយដែលល្អឥតខ្ចោះ មិនចេះធ្លោយមាត់ ស្រែកគំហុក ស្តីបន្ទោសដាក់កូននោះទេ ជាពិសេសនៅពេលដែលកូនៗនៅតូចៗ រករឿងនៅរៀងរាល់ល្ងាចដែលឪពុកម្តាយភាគច្រើន កំពុងហត់នឿយស្រាប់ពីការងារ។
យ៉ាងណាមិញនៅក្នុងសៀវភៅ ទើបបោះពុម្ពចុងក្រោយបង្អស់របស់ខ្លួន ដែលមានចំណងជើងថា “Raising Resilience” អ្នកស្រី Tovah Klein បានចែករំលែកថានាងក៏ដូចឪពុកម្តាយភាគច្រើនដែរ គឺតែងស្រែកដាក់កូនៗ កាលពីពួកគេនៅតូច ជាពិសេសនៅពេលល្ងាច រាល់ពេលដែលកូនៗ រករឿងមិនញុំាអាហារនិងមិនងាយចូលគេងនៅពេលយប់។
ក្នុងនោះអ្នកស្រីបានបន្តពន្យល់ថា ការស្រែកគឺជារឿងធម្មតាទេ ដើម្បីបញ្ចេញកំហឹង។ ប៉ុន្តែក្រោយការស្រែករួច ឪពុកម្តាយត្រូវប្រញាប់សុំទោសកូនភ្លាមៗហើយប្រាប់ហេតុផលដែលពួកគេគួរធ្វើនឹងមិនគួរធ្វើ។
ពីព្រោះពាក្យសុំទោស នេះនឹងអាចដោះស្រាយអារម្មណ៍តានតឹងរបស់កុមារឱ្យធូរស្រាល បានភ្លាមៗ អំពី ការស្តីបន្ទោសខ្លួនឯង និងភាពបាក់ស្បាតរបស់ពួកគេ ដែលអាចបណ្តាលឱ្យមានផលប៉ះពាល់អវិជ្ជមានរយៈពេលវែង ដល់សុខភាពផ្លូវចិត្តរបស់កូនៗ ។
ទន្ទឹមនឹងនេះផ្អែកលើការសិក្សារបស់ The Journal of Child Development នៅឆ្នាំ ២០១៣ ក៏បានបញ្ជាក់ផងដែរថា កុមារដែលតែងតែស្រែកយំជាប្រចាំ ទំនងជាមានបញ្ហាអាកប្បកិរិយា ដោយសារការស្តីបន្ទោសខ្លួនឯង និងការធ្លាក់ទឹកចិត្ត បាក់ស្បាត ក្រោយទទួលការស្រែកកំហុកពីនរណាម្នាក់ ។
ដោយឡែកផ្អែកលើការចែករំលែករបស់ អ្នកស្រី Arielle Dualan អ្នកប្រឹក្សាផ្នែកសុខភាពគ្រួសារនិងអាពាហ៍ពិពាហ៍ បានប្រាប់ពីរបៀបនិយាយសុំទោស ទៅកាន់កូនដោយឪពុកម្តាយអាចនិយាយថា “ឱ្យប៉ា/ម៉ាក់សុំទោស ប៉ុន្តែកូនមិនគួរ…ឬកូនគួរតែធ្វើ….”។
ជាការពិតណាស់ការសុំទោសទៅកាន់កូនៗមិនមែនជារឿងអន់ ឬមនុស្សចាស់មិនគួរសុំទោសក្មេងនោះទេ ប៉ុន្តែចូរចាំថា គ្មានមនុស្សណាម្នាក់ដែលមិនធ្លាប់ប្រព្រឹត្តកំហុសឆ្គងនោះទេ ក្នុងនោះបូករួមទាំងឪពុកម្តាយផង។
ចំពោះការព្រមសារភាព និងហ៊ាននិយាយពាក្យសុំទោសទៅកាន់កូនៗតូចៗនេះគឺជាឥរិយាបទវិជ្ជមានដែលជួយឲ្យពួកគេកាន់តែមានភាពជឿជាក់មកលើខ្លួនឯង មិនងាយបាក់ស្បាត ពិសេសវាជាគំរូវិជ្ជមានរបស់ឪពុកម្តាយ ដែលអាចជួយបង្រៀន និងជះឥទ្ធិពលឱ្យកូនៗរបស់អ្នកក្លាយជាមនុស្សមានទំនួលខុសត្រូវខ្ពស់ និងចេះដោះស្រាយបញ្ហាដោយសន្តិវិធី នៅពេលពួកគេចម្រើនវ័យ រហូតដល់ចាស់កោងខ្នង៕
អត្ថបទដោយ៖ ពីង ជូអេង
