មែនទែនទៅនៅពេលទិញដីឬទិញផ្ទះ អ្វីដែលគួរឱ្យបារម្ភបំផុតគឺនៅពេលទិញហើយមានបញ្ហា។ ហើយរាល់បញ្ហាទាំងអស់សុទ្ធតែបង្កនូវភាពស្មុគស្មាញដែលជាហេតុនាំទៅរកចំណុចស្លាប់រស់បាន ទិញត្រូវគឺរស់ បើខុសមានតែស្លាប់។  ដូច្នេះហើយដើម្បីទាញចេញពីចំណុចស្លាប់រស់គឺទាមទារឱ្យលោកអ្នកពិនិត្យមើលឱ្យច្បាស់សិន​ មុនសម្រេចចិត្តទិញ។ យ៉ាងណាមិញរាល់ការរទិញលក់ទាំងអស់សុទ្ធតែមានជំហានយ៉ាងត្រឹមត្រូវ ហើយរាល់ជំហាននីមួយៗគឺប្រាកដថាមិនមានហានិភ័យនោះទេ។

ទាក់ទងនិងការទិញដីនេះផងដែរ ក្នុងនោះ លោក ង៉ែត ជូ ជាអ្នកជំនាញផ្នែកហិរញ្ញវត្ថុនិងវិនិយោគមួយរូបនៅកម្ពុជា បានបង្ហោះនៅតាមបណ្ដាញសង្គមរបស់លោកយ៉ាងដូច្នេះថា “ តាមការសិក្សាស្រាវជ្រាវ និងបទពិសោធន៍ផ្ទាល់ខ្លួន ខ្ញុំសូមបែងចែកការអនុវត្តយុទ្ធសាស្ត្រធនាគារដីធ្លីជា៥ជំហាន” ដូចខាងក្រោម ៖

ជំហានទី១៖ ការកសាងសមត្ថភាព

ដោយហេតុថាយុទ្ធសាស្រ្តនេះតម្រូវឱ្យអ្នកវិនិយោគមានចំណេះដឹងអំពីទីផ្សារដីធ្លី និងនិន្នាការនាពេលអនាគតក៏ដូចជាមានផែនការហិរញ្ញវត្ថុច្បាស់លាស់ អ្នកវិនិយោគត្រូវកសាងសមត្ថភាពផ្នែកការទិញលក់ដីធ្លី ច្បាប់ភូមិបាល ការចរចារ ការធ្វើកិច្ចសន្យាទិញលក់ ការគ្រប់គ្រងហិរញ្ញវត្ថុផ្ទាល់ខ្លួន ការទទួលបានកម្ចីពីធនាគារ និងអ្នកដទៃ។ល។ ក្នុងដំណាក់កាលនេះ អ្នកវិនិយោគត្រូវរៀនបណ្តើធ្វើបណ្តើ ប៉ុន្តែធ្វើតូច ធ្វើតិចតួចតាមលទ្ធភាពដើម្បីយកជាបទពិសោធន៍។ អ្នកប្រហែលជាត្រូវចំណាយពេលចន្លោះពី៣-៥ឆ្នាំក្នុងជំហានទី១នេះ។

ជំហានទី២៖ ការកំណត់ទីតាំងសក្តានុពល

បន្ទាប់ពីការកសាងសមត្ថភាព និងដកបទពិសោធន៍ដោយទិញលក់ជាលក្ខណៈខ្នាតតូច អ្នកត្រូវកំណត់យកទីតាំងភូមិសាស្ត្រដែលមានសក្តានុពលខ្លាំងដើម្បីផ្តោតការវិនិយោគសម្រាប់អនាគតវែងឆ្ងាយ (ចន្លោះពី១០ទៅ១៥ឆ្នាំ) ដោយភ្ជាប់ជាមួយនឹងយុទ្ធសាស្រ្តជាក់លាក់។ និយាយឱ្យងាយយល់គឺផ្តោតលើទីតាំងភូមិសាស្រ្តដែលការពង្រីកក្រុងអាចរីកទៅដល់ក្នុងរយៈពេល១០ទៅ១៥ឆ្នាំខាងមុខ។ ឧទាហរណ៍ មហាសេដ្ឋីអចលនទ្រព្យរបស់ថៃ លោកសុងសាក់ឌី បានទិញដីស្រែប្រាំងនៅភាគខាងជើងក្រុងបាងកក (ចំនួន១៦០ហិកតា) ក្នុងចន្លោះឆ្នាំ១៩៨០-១៩៨៥។ នៅកំឡុងឆ្នាំ១៩៩៧ ទីក្រុងបាងកកបានរីកចម្រើននិងមានការអភិវឌ្ឍនៅតំបន់នោះ លោកក៏បានសង់ជាលំនៅឋាន និងអាគារពាណិជ្ជកម្មសម្រាប់លក់ និងជួល។

ជំហានទី៣៖ ការទិញដីស្តុក

តាមរយៈជំហានទី២ខាងលើ អ្នកគួរអនុវត្តធនាគារដីធ្លីដោយទិញដីស្តុកហើយផ្តោតក្នុងតំបន់សក្តានុពលដែលបានកំណត់ជាមួយនឹងគោលបំណង ឬយុទ្ធសាស្ត្រចាកចេញជាក់លាក់ដូចជាសង់ឃ្លាំងសំរាប់ជួល សង់ជាបុរី សង់ជាស្តង់លក់ទំនិញ។ល។ ក្នុងដំណាក់កាលនេះអ្នកមិនគួរទិញ-លក់ ទិញ-លក់ដូចដំណាក់កាលដកបទពិសោធន៍ដើម្បីកសាងសមត្ថភាពនោះទេ។ អ្នកគួរផ្តោតការទិញដីស្តុកឱ្យបានច្រើនយ៉ាងហោចណាស់ ក្នុងរយៈពេល១០ទៅ១៥ឆ្នាំត្រូវទិញដីស្តុកឱ្យបាន១០ទៅ២០កន្លែងដែរ។

ជំហានទី៤៖ ការថែទាំ និងតាមដានការរីកចម្រើន

ស្របគ្នានឹងជំហានទី៣ខាងលើ អ្នកត្រូវថែទាំ (ដូចជាបោះបង្គោលព្រំដីឱ្យបានរឹងមាំដើម្បីចៀសវាងជម្លោះ) និងតាមដានការរីកចម្រើននៅក្នងតំបន់ដែលអ្នកបានវិនិយោគ ដូចជាការកសាងផ្លូវ ការភ្ជាប់បណ្តាញអគ្គិសនី បណ្តាញទឹកស្អាត។ល។ អ្នកប្រហែលជាឃើញមានការរីកចម្រើនជាប់ជាប្រចាំ ហើយតម្លៃដីដែលអ្នកបានទិញស្តុកទាំងនោះក៏ចេះតែឡើងថ្លៃ។ នេះជាពេលវេលាដែលធ្វើអោយអ្នករំភើប ហើយបើមិនចេះគ្រប់គ្រងអារម្មណ៍នោះទេ អ្នកអាចសម្រេចចិត្តលក់យកប្រាក់ចំណេញដោយមិនបានប្រមូលផលធំក្រាស់ក្រែលដូចអ្វីដែលបានគ្រោងទុក។

ជំហានទី៥៖ ការចាកចេញ ឬការអភិវឌ្ឍ

នេះជាជំហានចុងក្រោយ ខណៈដីធ្លីដែលអ្នកបានទិញស្តុកអាចប្រែក្លាយជាដីដែលបម្រើឱ្យសេចក្តីត្រូវការផ្នែកសេដ្ឋកិច្ច (Fundamental needs)។ អ្នកអាចប្រមូលផលបានគួរជាទីគាប់ចិត្ត (ប្រសិនបើសម្រេចចិត្តចាកចេញដោយលក់ដីដែលបានស្តុកមួយចំនួនទៅអោយអ្នកដទៃ) ឬបន្តវិនិយោគបង្កើតជាលំហូរសាច់ប្រាក់តាមរយៈការសង់ផ្សារ បុរី ឃ្លាំងសម្រាប់ជួល។ល៕

អត្ថបទដោយ៖ ឌឿក ស្រី នុត